وضعیت گرسنگی در ایران و جهان

کد مطلب: 2846
  • 01 مرداد 1399
  • 09:40
  • 0 دیدگاه
  • 601 بازدید
  • Article Rating

گزارش جدید سازمان ملل متحد (تدوین‌شده توسط فائو، صندوق بین‌المللی توسعه کشاورزی، یونیسف، برنامه جهانی غذا و سازمان جهانی بهداشت) درباره وضعیت امنیت‌غذایی و تغذیه نشان می‌دهد که جهان در مسیر به صفررساندن گرسنگی قرار ندارد. همچنین هشدار می‌دهد که درصورت تداوم روندهای کنونی، شمار مردمانی که تحت‌تاثیر گرسنگی قرار دارند، تا سال ۲۰۳۰ از ۸۴۰ میلیون نفر فراتر رود. درحال‌حاضر حدود ۶۹۰ میلیون نفر یا به عبارتی ۸.۹درصد جمعیت جهان از گرسنگی رنج می‌برند براساس این گزارش، شمار گرسنگان جهان در سال ۲۰۱۹ نسبت به سال پیش از آن  ۱۰ میلیون نفر و نسبت به پنج سال پیش از آن نزدیک به ۶۰ میلیون نفر افزایش داشته است.

براساس گزارش «وضعیت امنیت‌غذایی و تغذیه در جهان ۲۰۲۰»، شمار افرادی که از ناامنی غذایی حاد رنج می‌برند نیز طی پنج سال اخیر روند افزایشی مشابهی داشته است، در سال ۲۰۱۹، حدود ۷۵۰ میلیون نفر – یا نزدیک به ۱۰درصد جمعیت جهان – در معرض سطوح شدیدی از ناامنی غذایی قرار داشتند. آمارهای مندرج در این گزارش همچنین نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۹ حدود ۲ میلیارد نفر از ساکنان کره زمین دسترسی منظمی به موادغذایی سالم و ایمن، مغذی و کافی نداشته‌اند.

 

بیماری کووید-۱۹ و گرسنگی

برآورد می‌شود با توجه به تاثیرات گسترده همه‌گیری جهانی بیماری کووید-۱۹، که این همه‌گیری بسته به سناریوهای مختلف مطرح شده درباره رشد اقتصادی باعث افزایش تعداد افراد دچار کمبود تغذیه بین ۸۳ تا ۱۳۲ میلیون نفر در سال ۲۰۲۰ شود.

همچنین بر اثر پیامدهای بهداشتی و اجتماعی-اقتصادی ناشی از بیماری کووید-۱۹، احتمال می‌رود که وضعیت تغذیه آسیب‌پذیرترین گروه‌های جمعیتی بیش‌ازپیش وخیم شود. برآوردهای جاری نشان می‌دهند که در سال ۲۰۱۹ حدود  ۲۱.۳درصد از کودکان زیر پنج‌سال (۱۴۴ میلیون) دچار سوءتغذیه مزمن، ۶.۹درصد (۴۷ میلیون) سوءتغذیه حاد و ۵.۶درصد (۳۸.۳ میلیون) دچار اضافه وزن بوده‌اند.

رژیم‌های غذایی سالم برای بسیاری از افراد به‌خصوص فقرا در همه مناطق جهان مقرون‌به‌صرفه نیست. خوش‌بینانه‌ترین برآوردها نیز حاکی از آنند که دسترسی به رژیم‌های غذایی سالم و بهرمندی از آن‌ها برای بیش از ۳ میلیارد نفر در جهان مقرون به صرفه نیست. برآورد می‌شود که رژیم‌های غذایی سالم به‌طور میانگین پنج برابر گران‌تر از رژیم‌های غذایی سرشار از نشاسته - که تنها انرژی مورد نیاز بدن را تامین می‌کنند – هستند.

 

رژیم غذایی، سلامت و تغییرات اقلیمی

با توجه به الگوهای کنونی مصرف موادغذایی، پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۳۰ هزینه‌های سلامت مرتبط بارژیم‌های غذایی که مربوط به مرگ‌ومیر و بیماری‌های غیرمسری هستند از ۱.۳ تریلیون دلار فراتر رود.

از سوی دیگر، برآورد می‌شود که تا سال ۲۰۳۰،‌ هزینه اجتماعی انتشار گازهای گلخانه‌ای مرتبط با رژیم‌های غذایی که به الگوهای کنونی  این رژیم‌ها ارتباط دارند از ۱.۷ تریلیون دلار فراتر رود.

فائو، صندوق بین‌المللی توسعه کشاورزی، یونیسف، برنامه جهانی غذا و سازمان جهانی بهداشت از همه کشورها می‌خواهند تا به منظور کاهش اتلاف موادغذایی و ارتقای کارایی در همه مراحل زنجیره تامین غذا، سیاست‌ها و مشوق‌های کشاورزی خود را به سوی سرمایه‌گذاری و اقدام‌های سیاستی پیرامون مسائل مرتبط با تغذیه در همه طول زنجیره تامین غذایی جهت دهند.

سیاست‌های مربوط به حمایت‌های اجتماعی متمرکز بر مبحث تغذیه نقشی محوری در تلاش کشورها برای افزایش قدرت خرید و مقرون‌به‌صرفه‌کردن رژیم‌های غذایی سالم برای آسیب‌پذیرترین جمعیت‌ها دارند.

 

وضعیت ایران

گزارش تازه سازمان ملل متحد درباره افزایش گرسنگی در سراسر جهان نشان می‌دهد، ایران طی سال‌های اخیر شاهد کاهش نسبی درصد شیوع کمبود تغذیه در کل جمعیت خود بوده است.

درصد جمعیت دچار کمبود تغذیه در ایران از ۵.۲درصد در سال‌های ۱۳۸۵-۱۳۸۳ به ۴.۷درصد در سال‌های ۱۳۹۸-۱۳۹۶ کاهش یافته است با این حال و باوجوداین بهبود وضعیت، تعداد خالص افرادی که از کمبود تغذیه رنج می‌برند طی این دوره زمانی از ۳.۶ میلیون نفر به ۳.۹ میلیون نفر افزایش یافته است.

برای تداوم این وضعیت توجه به امنیت‌غذایی کشور امری واجب است. مسائل مختلفی از جمله هجوم ملخ های صحرایی، سیل، شیوع آفات محصولات، کمبود تجهیزات و امکانات پیشرفته کشاورزی و ... همیشه مشکلاتی را در جهت برقراری امنیت‌غذایی به‌وجودآورده ولی هر ساله با بهبود مدیریت و برنامه‌ریزی مناسب از اثرات زیان بار این عوامل کاسته‌‌شده اما برای تحقق کامل این امر کافی نبوده و بهتر است که مقابله با عواملی از این قبیل روزبه‌روز گسترده‌تر و پیشرفته‌تر شود.

 

منبع: ایرنا

امتیاز به خبر :

ارسال نظرات

نام

ایمیل

وب سایت

نظرات شما

هم اکنون هیچ نظری ارسال نشده است. شما می توانید اولین نظردهنده باشد.