مدیریت پسماند، انتظام دهنده ی مراحل تولید، ذخیره سازی، انتقال، بازیافت و دفع زباله است که در آن بهینه ترین اصول و اقدامات به سبب رعایت ملاحظات بهداشتی، اقتصادی، اجتماعی، مهندسی، زیست محیطی و زیبا شناختی به همراه روش های اداری، مالی، قانونی و برنامه ریزی به کار گرفته می شود. در ک روش های پیشرفته مدیریت پسماند بر اساس مفهوم توسعه ی پایدار بر پایه ی کاهش تولید، بازیافت و استفاده مجدد شکل گرفته است که اجتناب و کاهش تولید پسماند از مبدا دارای بیشترین اثر بر سیستم مدیریت پسماند و منافع اقتصادی است. استفاده ی مجدد از پسماند و بازگشت به چرخه ی مصرف نیز در اولویت بعدی قرار دارد. بازیافت حداکثری مواد قابل بازیافت و تولید انرژی در رده های بعدی قرار داشته و در نهایت، حلقه ی آخر در زنجیره مدیریت پسماند شهری کاهش دفن پسماند است که از اهمیت بسیار زیادی برخوردار می باشد. مدیریت پسماند در کشورهای در حال توسعه علاوه بر نقش مؤثر آن در چرخه ی اقتصادی، به عنوان یکی از معرف های مهم توسعه، در سطح کلان مطرح می گردد.