محققان دانشگاه نیویورک در تازهترین مطالعات خود میزان تاثیر ترس بر گسترش بیماری کرونا را مورد بررسی قرار داده و به نتایج قابل تاملی دست یافتند.
به گزارش ارزش، به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، یک مدل ریاضی جدید برای پیشبینی شیوع بیماریهای عفونی شامل ترس (هم از بیماری و هم از واکسن) برای درک بهتر اینکه چگونه همهگیریها میتوانند در موجهای متعدد عفونتها رخ دهند، مانند مواردی که با کووید-۱۹ مشاهده میکنیم، با عنوان مدل بیماریهای سهگانه و ترسها توسط محققان دانشکده بهداشت عمومی جهانی دانشگاه نیویورک NYU توسعه یافته و در مجله The Royal Society Interface منتشر شده است.
رفتارهای انسانی مانند فاصلهگذاری اجتماعی (که مانع از گسترش میشود) و امتناع از واکسن (که باعث ترویج آن میشود) پویایی همهگیریها را برای قرنها شکل داده است؛ بااینحال مدلهای سنتی اپیدمی بهطور چشمگیری رفتارهای انسانی و ترسها را نادیده گرفتهاند.
جاشوا اپستاین، استاد اپیدمیولوژی در دانشکده بهداشت عمومی جهانی NYU، مدیر موسسه آزمایشگاه مدلسازی مبتنی بر عامل NYU و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: احساساتی مانند ترس میتواند بر رفتار منطقی غلبه کرده و تغییرات رفتاری غیرسازنده را ایجاد کند. ترس از یک بیماری مسری میتواند نحوه رفتار افراد مستعد را تغییر دهد؛ آنها ممکن است برای محافظت از خود اقدامی انجام دهند، اما با از بین رفتن ترس، ممکن است این اقدامات پیشگیرانه را زودتر از موعد کنار بگذارند.
به عنوان مثال ترس از ابتلا به ویروسی مانند سارس-کوو۲ میتواند باعث شود افراد سالم در خانه خود را قرنطینه کرده و از ماسک استفاده کنند و به این ترتیب از گسترش جلوگیری میشود اما زمانی که میزان شیوع کاهش مییابد، ترس میتواند از بین برود و سبب شود خیلی زود قرنطینه یا ماسک را کنار بگذارند، درحالیکه هنوز تعداد زیادی از افراد آلوده در گردش هستند. این سوخت لازم را به شکل افراد مستعد، روی توده ریخته و موج جدیدی را رقم میزند.
بههمینترتیب ترس از کووید-۱۹ میلیونها نفر را به واکسیناسیون برانگیخته است، اما با مهار گسترش واکسنها و به همراه آن ترس از بیماری، ممکن است افراد از واکسن بیشتر از بیماری بترسند و واکسیناسیون را کنار بگذارند و دوباره باعث احیای بیماری شوند.
برای اولینبار، مدل «سرایت سهگانه» این پویایی روانی را با پویایی بیماری مرتبط میکند و مکانیسمهای رفتاری جدیدی را برای ماندگاری همهگیر و امواج متوالی عفونت کشف میکند.
اپشتاین میگوید: اگر ترس از کووید-۱۹ بیش از ترس از واکسن باشد، ممکن است باعث واکسیناسیون شود و بنابراین ویروس را سرکوب میکند، اما اگر افراد فکر میکنند واکسن ترسناکتر از بیماری است یا در مورد جدیبودن کووید-۱۹ تردید کنند و یا به دلیل ترسهای بیاساس از واکسن که با اطلاعات غلط تغذیه میشود، بر اساس مدل ما افراد از واکسن اجتناب میکنند و یک چرخه جدید بیماری میتواند رشد کند.
اپشتاین اضافه کرد: ما شاهد اجرای این بازی در زمان واقعی در مناطقی هستیم که میزان واکسیناسیون کمتری دارد، جاییکه نوع دلتا بهسرعت درحال گسترش است و موارد درحال افزایش است. مدل ریاضی ایجاد شده توسط اپشتاین و همکارانش عوامل رفتاری مانند نسبت جمعیتی که از بیماری یا واکسن میترسند و اینکه چگونه عوارض جانبی ناشی از واکسیناسیون علاوهبر درنظرگرفتن میزان انتقال بیماری، درصد جمعیت واکسینهشده و میزان واکسیناسیون میتواند باعث ایجاد ترس شود؛ ایندرحالی است که مدل ما تشخیص میدهد که ترس ماندگار نیست و میتواند در نتیجه اطلاعات نادرست یا به روزرسانیهای هشداردهنده در جمعیت گسترش یابد یا با گذشت زمان یا اخبار اطمینان بخش محو شود.
او گفت: علوم اعصاب نشان میدهد که ترس خود میتواند مسری باشد، اما ترس نیز میتواند از بین برود. در مدل ما افراد ممکن است بر ترس خود از بیماری و واکسن با گذشت زمان یعنی هنگامی که شیوع بیماری کاهش مییابد، یا از تعامل با بهبودیافتگان غلبه کنند. افرادی که واکسن دریافت کرده بودند حداقل عوارض جانبی را داشتهاند.
این مدل نشان میدهد که این دو ترس بهگونهای تکامل یافته و با یکدیگر تعامل دارند. این پویاییها، به نوبه خود میتوانند انتقال بیماری را تقویت یا سرکوب کنند که بر رفتار تاثیر گذاشته، باعث ایجاد مجدد بیماری و امواج متعدد میشود.
ارز هاتنا، استادیار بالینی اپیدمیولوژی در مدرسه بهداشت عمومی NYU و یکی دیگر از محققان این مطالعه گفت: مدل «سرایت سهگانه» ما از عصبشناسی یادگیری ترس، انقراض و انتقال استفاده میکند تا مکانیسمهای جدیدی را برای موجهای همهگیر متعدد از نوعی که در همهگیری فعلی سارس-کوو۲ مشاهده میکنیم و روشهای جدید برای کاهش میزان گسترش آن نشان دهد.